Aktualności

W dniach 9-10 czerwca w Samarii, odbyło się kolejne spotkanie modlitewno-formacyjne  Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich. Z radością witamy stałych członków Wspólnoty, a także szczególnie tych, którzy dopiero się nam przyglądają i przyjechali po raz pierwszy. Naszą modlitwą ogarniamy zawsze tych, którzy nie mogli przyjechać. Duchowo jesteśmy razem!

W trwającym, drugim roku Nowenny przed stuleciem Zgromadzenia proponujemy tematy związane z duchowością benedyktyńską. Co Reguła św. Benedykta proponuje świeckim? św. Benedykt w centrum życia każdego człowieka stawia Jezusa Chrystusa, który jest źródłem życia…

Zaproszony Ojciec Piotr Włodyga benedyktyn ze Starego Krakowa w swoich konferencjach zwrócił uwagę na trzy elementy/przestrzenie naszego życia:

Komunikacja – słuchanie i mówienie… milczeć, aby usłyszeć

Światło – wartość autorytetu

Codzienność – celebrować „rytuały” codzienności.

Bardzo cenne „ukierunkowania”, które wskazują na piękno codzienności, która jest przeżywana „tu i teraz” przez każdego z nas – w jedności z Bogiem i drugim człowiekiem.

Modlitwa, radość spotkania i dzielenia się sobą, by ucieszyć się darem Wspólnoty i wzmocnić siły na drogę codzienności.

W owym czasie, gdy znowu wielki tłum był z Nim i nie mieli co jeść, przywołał do siebie uczniów i rzekł im: żal mi tego tłumu, bo już trzy dni trwają przy Mnie, a nie mają co jeść. A jeśli ich puszczę zgłodniałych do domu, zasłabną w drodze; bo niektórzy z nich przyszli z daleka. Odpowiedzieli uczniowie: Skąd tu na pustkowiu będzie mógł ktoś nakarmić ich chlebem? Zapytał ich: Ile macie chlebów? Odpowiedzieli: Siedem. I polecił ludowi usiąść na ziemi. A wziąwszy siedem chlebów, odmówił dziękczynienie, połamał i dawał uczniom, aby je rozdzielali. I rozdali tłumowi. Mieli też kilka rybek. I nad tymi odmówił błogosławieństwo i polecił je rozdać. Jedli do sytości, a pozostałych ułomków zebrali siedem koszów. Było zaś około czterech tysięcy ludzi. Potem ich odprawił. (Mk 8,1-9)

 7 maja – 35 dzień modlitewnej sztafety za zbliżający się Synod Biskupów na temat młodzieży, wiary i rozeznawania powołania (Rzym, październik 2018). W Samarii, w naszym domu generalnym podejmujemy dziś nieustanny różaniec w tej intencji. Wspólnie odmówiłyśmy 5 tajemnicę bolesną – Ukrzyżowanie i śmierć Pana Jezusa oraz modlitwę Ojca św. Franciszka. Każda z nas, także chore i starsze Siostry ofiarowują swoje modlitwy i cierpienia za uczestników Synodu oraz za młodzież całego świata.  W tych dniach modlimy się również za maturzystów – o pomyślne zdanie egzaminów, a także i o dar rozeznania swego życiowego powołania. Nie ustajemy w modlitwie o dar powołań do służby w Kościele, w tym i do naszego Zgromadzenia!

http://www.synod2018.pl/

W dniach 26-28 kwietnia odbywa się zebranie Zarządu Zgromadzenia oraz Sióstr Przełożonych i Dyrektorek naszych placówek. Podejmujemy refleksję nad przesłaniem dokumentu Kongregacji ds. instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego „Młode wino, nowe bukłaki”. Znaczącym kontekstem, jest drugi rok Nowenny przed stuleciem Zgromadzenia, który przebiega pod hasłem: Wiara i posłuszeństwo oraz trwający tydzień modlitw o powołania do służby w Kościele.

W naszych obradach towarzyszyła nam dziś s. Anna Maria Pudełko Apostolinka, która po ogólnym zaprezentowaniu dokumentu, zaprosiła nas do osobistej i wspólnotowej refleksji nad rolą przełożonej we wspólnocie. Siostra podkreśliła najpierw wymiar ludzki naszej posługi, aby pokazać także wyjątkowość naszej konsekracji i zadania, które staje przed każdą przełożoną, aby być strażniczką charyzmatu w sobie i w pozostałych siostrach.

Kościół słowami dokumentu Młode wino, do nowych bukłaków zachęca i wzywa do ewangelicznego rozeznania własnej sytuacji i szukania odpowiednich struktur, narzędzi, które chroniłyby innowacyjne bogactwo Ewangelii, by stawało się ono rzeczywiście treścią naszego życia i służby wszystkim (Por. MWNB 3)

Próbowałyśmy odpowiedzieć sobie na postawione pytania:

1. Ile mam w sobie ewangelicznej odwagi stawania się „nowym bukłakiem”? Jakie na dziś jest moje zaangażowanie, kwalifikacje i gotowość do zmiany? Czy noszę w sobie wspaniałomyślną gotowość wyrzeczenia się jakiejkolwiek formy przywilejów, by odpowiedzieć na zaproszenie Jezusa? Z jakich przywilejów chcę zrezygnować? (por. MVNB 22)
2. Co mogę / możemy uczynić aby nasze posłuszeństwo Bogu na wzór Jezusa było jeszcze bardziej inspiracją i zachętą dla sióstr, którym posługujemy do coraz bardziej wolnego, odpowiedzialnego, serdecznego posłuszeństwa i współuczestnictwa w misji? (por. NWMB 24)
3. Jakie  nowe dobro możemy wnieść do Kościoła, jako kobiety konsekrowane, poprzez nasz charyzmat i misję? (Por. MWNB 17-18)
4. Co mi/nam pomaga budować wspólnoty coraz bardziej siostrzane w klimacie:

• Posługi towarzyszenia siostrom na drodze  ku świadomej i odpowiedzialnej wierności? (por. MWNB 41)
• Wychowania do współuczestnictwa – odpowiedzialnego dzielenia się projektami (por. MWNB 42)
• Tworzenia życia siostrzanego, w którym każda może wyrazić swoją oryginalność, odpowiedzialność, serdeczność relacji, gdzie wspólnota staje się pociągająca i promienująca świadectwem życia razem dla Chrystusa? (por. MWNB 26 i 24)
• Promowania – w duchu prawdziwej wierności i kreatywności – rzeczywistej komunii dóbr wewnątrz wspólnot i solidarności  na zewnątrz zwłaszcza z ubogimi i najsłabszymi? (Por. MWNB 26.28)

Ważnym momentem dorocznych spotkań jest dzielenie się konkretną sytuacją z życia naszych wspólnot i dzieł, które prowadzimy. Wzajemna wymiana doświadczeń, wspólna modlitwa i siostrzane spotkania stają się dla nas okazją budowania więzi i wzmocnienia, by razem uczyć się brać odpowiedzialność za powierzoną przez Ducha Świętego misję i realizację charyzmatu w konkretnym „dziś” Kościoła, świata i Zgromadzenia.

To dążenie niech was ożywia… ogołocił samego siebie przyjąwszy postać sługi… Flp 2,5-11

Dni odnowienia duchowego dla najmłodszych sióstr po ślubach wieczystych miały miejsce w Samarii, w dniach 3-6 kwietnia 2018 r. Trwając w Oktawie Świąt Paschalnych, 14 sióstr z rożnych placówek naszego Zgromadzenia przyjechało, aby przeżyć swe doroczne spotkanie formacyjne. Spotkanie miało podwójny wymiar. W pierwszej części siostry uczestniczyły w warsztatach nt. „sztuki słuchania i mówienia” – prowadzonych przez o. Piotra Włodygę OSB ze Starego Krakowa na Pomorzu. Następnym  etapem by dzień skupienia poprowadzony przez o. Daniela Banaszkiewicza SDS z Więciórki. Siostry na drodze lectio divina rozważały Słowo Boże z listu do Filipan. Kenoza Chrystusa ma stać się drogą naszego życia wiary i posłuszeństwa. On pierwszy nas umiłował i On pierwszy dał nam wzór posłuszeństwa „aż do śmierci”… z miłości!

Czas „odnowy” jest też okazją do siostrzanych spotkań, a także rozmowy z Matką Generalną. W napiętym programie nie zabrakło czasu na wspólny spacer i pobycie razem nie tylko na modlitwie!

Bogu dzięki za dar Wspólnoty i siostrzanych przyjaźni…

Serdecznie zapraszamy młodzież „16+” na spotkanie modlitewne, które odbędzie się w Niegowie – Samarii. Chcemy razem zasłuchać się w Słowo Boże i podjąć wezwanie, by nim żyć w swojej codzienności. W atmosferze wielkanocnych spotkań ze Zmartwychwstałym chcemy dołączyć do Uczniów Pana, by rozpoznać Go „przy łamaniu chleba” i „gdy Pisma wyjaśnia”. Dołącz do nas!

„Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.  J 20, 29. 

  Drodzy Przyjaciele!

Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych, wraz z Siostrami Benedyktynkami Samarytankami, pragnę złożyć serdeczne życzenia i zapewnić o jedności modlitwy w tym świętym czasie Paschy.

Niech Chrystus Zmartwychwstały napełnia nasze serca swoim pokojem i radością, a doświadczenie Tomasza i pozostałych uczniów Pana Jezusa stanie się dla nas zachętą do nieustannego poszukiwania piękna i sensu naszej wiary, do wdzięczności za nieogarniony dar zbawienia, a nade wszystko do pielęgnowania miłości do Zbawiciela, którego choć nie widzimy, to przecież w Niego wierzymy. Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym! Dlatego możemy być pewni Bożej pomocy i Bożej łaski, bo Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał! Alleluja!

Z radosnym Alleluja w Poranek Zmartwychwstania

s. Anuncjata Zdunek OSBSam   przełożona generalna

7 marca 1900 r. w Piotrkowie Trybunalskim w rodzinie Franciszki i Władysława Jaroszewskich urodziła się mała dziewczynka.  Na chrzcie świętym nadano jej imię Jadwiga Zofia. Jadzia rosła, a od dzieciństwa doświadczała bolesnych przeżyć. Mając dwa lata straciła tatę, a gdy miała 7 lat umarła mama. Najbliższa rodzina podjęła trud wychowania…

Taki był początek życia przyszłej Założycielki Zgromadzenia.

Dziś, mija 118 lat od jej urodzin. Dziękujemy dobremu Bogu za dar pięknego życia Matki Wincenty, które do dziś przynosi piękne owoce i jest dla wielu inspiracją do dobrego życia oddanego Bogu i człowiekowi.

W tym roku, na urodziny Matki Wincenty przyjechały dzieci i młodzież ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Jurkach k. Grójca wraz ze swymi opiekunami – wychowawcami i rodzicami.  https://soswjurki.edupage.org/

Ośrodek ten nosi imię Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej i z dumą śpiewa Hymn Szkoły:

Dla wszystkich byłaś Matką, z każdym dzieliłaś się chlebem, z każdym dzieliłaś się Niebem, Matko Wincento!

Świętowanie rozpoczęliśmy Mszą św. w DPS w Niegowie o godz. 11.00, której przewodniczył ks. Mikołaj Dobosz z Warszawy. Wcześniej nasi Goście zwiedzili Salę pamięci Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty, nawiedzili kaplicę Domu Generalnego w Samarii oraz zrobili pamiątkowe zdjęcia w przyklasztornym parku.

Na Mszy św. w kaplicy DPS zgromadzili się liczni mieszkańcy Domu, pracownicy i siostry. Kto by pomyślał, że kamizelka odblaskowa może posłużyć jako komentarz i symbol świętego życia Matki Wincenty, a dla nas może być zachętą, by poprzez swoje dobre uczynki, ukazywać miłość Pana Boga. Taką intuicją podzielił się z nami ks. Mikołaj. Z pewnością wszyscy na długo zapamiętamy ten obraz i będziemy chcieli „być widoczni z daleka” światłem dobra, które chcemy dawać.

Po Mszy św. udaliśmy się w „pielgrzymce” do sarkofagu Czcigodnej Sługi Bożej w kościele parafialnym w Niegowie. Złożyliśmy Matce Wincencie urodzinowe życzenia, kwiaty i świecące lampiony. Prosiliśmy ją także o wstawiennictwo u Boga za nas wszystkich i za tych, którzy prosili nas o modlitwę, za nasze rodziny, opiekunów i wychowawców. Każdy z nas mógł osobiście „szepnąć” słówko Matce, która na pewno wszystkich nas przytula do serca Boga.                              

Po obiedzie w Samarii, jeszcze jeden wesoły akcent dzisiejszego święta. Spotkanie integracyjne i zabawy sportowe na sali gimnastycznej w DPS. Panie Terapeutki zatroszczyły się nie tylko o dobrą atmosferę podczas sportowych konkurencji, które przyniosły wszystkim wiele emocji, ale także, by uzupełnić spalone kalorie poczęstowały zebranych pysznymi bułeczkami upieczonymi przez s. Cherubinę i panie z samaryjskiej kuchni.

Na zakończenie spotkania w Godzinie Miłosierdzia  odmówiliśmy wspólnie koronkę zawierzając siebie samych i naszych najbliższych. Dziękujemy za wspólne świętowanie. Trwamy w oczekiwaniu na beatyfikację Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty. Oby to się wydarzyło jak najszybciej!