Aktualności

Szukam Tego, którego miłuje moja dusza… 14 sierpnia, podczas Mszy św. o godz. 12.00, dwie nasze siostry nowicjuszki: s. Miriam Wronek i s. Józefina Wałdoch złożyły pierwsze śluby zakonne. Mszy św. przewodniczył i homilię wygłosił ks. Robert Ogrodnik, współkoncelebrowali: ks. Gerard Jakubiak Proboszcz parafii pw. św. Wawrzyńca w Jabłowie, z której pochodzi s. Józefina, ks. Artur Wronek rodzony brat s. Miriam, oraz o. Bartłomiej Maziarka paulin z Jasnej Góry i ks. Wojciech Miliszkiewicz kapelan z Samarii. W czasie Mszy św. modliliśmy się za nasze nowe siostry słowami: Rozpal Panie, mocą Ducha Świętego serca swoich służebnic, aby ofiarę ślubów złożyły Tobie z taką pokorą i gorliwością, z jaką oddał się Tobie święty Benedykt, opat, którego wybrały za ojca… Po wyśpiewaniu Hymnu do Ducha Świętego, Siostry złożyły swoje śluby w ręce Przełożonej Generalnej Matki Anuncjaty Zdunek. Wobec swoich najbliższych i zgromadzonej rodziny zakonnej po raz pierwszy publicznie wypowiedziały rotę ślubów, potwierdzając swoją miłość do Jezusa. Podczas uroczystości Siostry otrzymały czarny welon, a także Konstytucje Zgromadzenia. Kapłan podając im te znaki przynależności wypowiadał słowa: „Przyjmij święty welon, po którym wszyscy poznają, że należysz w pełni do Chrystusa Pana i oddana jesteś służbie Kościoła”… „Przyjmij Konstytucje tej rodziny zakonnej i niech całe twoje życie wyraża to, czego się z nich nauczyłaś” … Amen! Dziękujemy Dobremu Bogu za dar powołania tych naszych Sióstr i prosimy o łaskę wytrwania i coraz większej miłości we wszystkim co stanie się dla nich drogą realizacji Bożego wezwania.

Posłani w pokoju Chrystusa – pod takim hasłem w tym roku odbyła XIV piesza pielgrzymka z Sanktuarium św. Faustyny w Warszawie przy ul. Żytniej do Ostrówka. Był to dziewiąty rok nowenny, w której pielgrzymi podjęli modlitwę o powołania kapłańskie i zakonne. Pielgrzymka rozpoczęła się 30 lipca, o godzinie 21.00 Apelem Jasnogórskim i Mszą świętą w Sanktuarium św. Faustyny. Pielgrzymi, w tym cztery nasze Siostry: s. Lidia i s. Serwia oraz nowicjuszki: s. Miriam i s. Józefina przygotowujące się do pierwszych ślubów, podjęły trud nocnej wędrówki i modlitwy prosząc o dar nowych powołań do naszego Zgromadzenia. Szlak pątniczy przechodził przez Ząbki, Zielonkę, Kobyłkę, Wołomin, Duczki, Dobczyn, Klembów i Ostrówek. Na powitanie pielgrzymów na placu przy Domu Św. Faustyny w Ostrówku, pojechały matka Anuncjata, s. wikaria Goretti oraz s. Elia, by razem z Siostrami i innymi pielgrzymami uczestniczyć w modlitwie dziękczynnej o godzinie 15.00. Wspólnie z Księdzem Biskupem Romualdem Kamińskim oraz innymi kapłanami pielgrzymi odmówili koronkę do Bożego Miłosierdzia i uczestniczyli w Eucharystii sprawowaną pod przewodnictwem ks. Biskupa. Bogu niech będą dzięki za ten dar pielgrzymiej modlitwy!

13 czerwca we wspomnienie św. Antoniego z Padwy, w Samarii miałyśmy radość gościć trzech – z sześciu wyświęconych w tym roku – Księży Neoprezbiterów naszej Diecezji Warszawsko-Praskiej: ks. Radosława Chilimoniuka, ks. Kazimierza Siewko oraz ks. Pawła Szmytkowskiego. Modliłyśmy się za cały Kurs w czasie rekolekcji, które jako diakoni odprawiali w naszym Domu przed przyjęciem sakramentu święceń, a teraz mogłyśmy modlić się za nich i z nimi podczas odprawianej – przez Nowowyświęconych – Eucharystii. Na zakończenie Księża udzielili nam prymicyjnego błogosławieństwa. Po czym, w kapitularzu złożyłyśmy okolicznościowe życzenia. Radością było dla nas to bratersko-siostrzane spotkanie. Młodzi Księża opowiedzieli nam historie swojego powołania, ale chcieli także poznać nasze historie… a przynajmniej nasze imiona i lata samarytańskiej posługi. Z naszych serc płynie wdzięczne „Deo gratias” za dar powołania i pokorna, ale i usilna prośba o nowe powołania do służby w Kościele! Nie bójcie się żyć dla miłości, dla Tej Miłości warto żyć!

W dniach 11-12 czerwca, 12 osób uczestniczyło w spotkaniu formacyjno-modlitewnym Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich, którego tematem był trzeci dar Ducha Świętego – dar rady, omówiony podczas dwóch konferencji przez ks. Wojciecha Miliszkiewicza. Centralnym punktem spotkania była Msza św., a po niej modlitwa przy sarkofagu Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty w kościele parafialnym. Chętni wpisali się do księgi próśb i podziękowań. W programie popołudniowym był czas na rozmowę i spotkanie w grupkach, spacer po pięknym, zielonym parku czy wypicie kawy ze znajomymi. O godz. 16.00, siostry nowicjuszki wyświetliły „Teatr TV” zatytułowany Jadwiga w poszukiwaniu drogi. Na tle historycznych wydarzeń ukazane zostało życie Jadzi Jaroszewskiej w 1920 r., kiedy odczytywała swoją życiową drogę, posługując rannym żołnierzom i ubogim mieszkańcom Piotrkowa w czasie wojny bolszewickiej. Aktorkami i autorkami filmu były siostry samarytanki, uczące się od swojej Założycielki postawy zawierzenia, wrażliwości i oddania na służbę potrzebującym. Po odmówieniu nieszporów i odśpiewaniu litanii do Najświętszego Serca Pana Jezusa rozpoczął się czas grillowania i rekreacji z siostrami i przebywającymi w naszym domu uchodźcami z Ukrainy. Siostry przygotowały wiele gier i zabaw sportowo-rekreacyjnych. Było dużo radości i wspólnej zabawy przy ognisku. Pogodny wieczór, na którym śpiewano piosenki po polsku i ukraińsku zacieśnił więzi między nami. Drugi dzień spotkania rozpoczął się odmówieniem jutrzni. Po śniadaniu moderatorka Wspólnoty siostra Benedykta poprowadziła spotkanie ze Słowem Bożym w oparciu o niedzielną Ewangelię, której fragment pochodził z mowy pożegnalnej Jezusa podczas Ostatniej Wieczerzy. W Ewangelii wymienione zostały trzy Osoby Trójcy Świętej. Szczególna uwaga została skierowana na Osobę Ducha Świętego i Jego zadanie doprowadzenia uczniów do całej prawdy. W dalszej części spotkania – z racji uroczystości Trójcy Świętej – s. Benedykta wręczając każdemu małą ikonę Rublowa, opowiedziała historię ikony Trójcy Świętej, jej teologię i symbolikę. Przed Mszą św. został odmówiony Różaniec św. w intencjach podanych na kartkach, zbierając w jedną modlitwę wszystkie potrzeby ludzi i świata. Eucharystia – Uczta Miłości – była dziękczynieniem za miłość Jezusa do nas, gdy z miłości ofiarował się Bogu Ojcu na krzyżu za nasze grzechy i pokazał, że prawdziwa miłość polega na służbie drugiemu człowiekowi. Piękny był ten czas: modlitwy, dzielenia się wiarą, dobrych rozmów i tego, czego wypowiedzieć się nie da – tajemnicy serca. Aby Bóg był we wszystkim uwielbiony.

7 czerwca 2022 r. w godzinach wieczornych, Pan odwołał kolejną naszą Siostrę do Siebie. s. Assunta od Miłości Bożej Janina Sasadeusz, przeżyła lat 84, w Zgromadzeniu 59. Swoje życie poświęciła, by uwielbiać Bożą Sprawiedliwość, służąc szczególnie kobietom w trudnych sytuacjach życiowych: moralnie zagubionym oraz samotnym, często nieletnim kobietom w ciąży i matkom potrzebującym schronienia i wsparcia zarówno materialnego, jak i duchowego. Jako pionierka, w latach 80-tych, zorganizowała taką pomoc w Szczecinie oraz dom samotnej matki w Karwowie i Poczerninie. Ostatnie lata spędziła w Samarii, ofiarując swoje modlitwy i cierpienia za Kościół św. i za Zgromadzenie. Bóg, poprzez dar cierpienia zaprosił ją do szczególnej bliskości ze sobą w ostatnich tygodniach życia. Choć nie mogła z powodu choroby przyjmować pokarmów, a nawet Komunii św. – w pierwszy piątek czerwca – na chwilę odzyskała świadomość i wypowiedziała swe najgłębsze pragnienie: czy będzie Komunia św.? Cudem Bożej Miłości był ten moment zjednoczenia z Jezusem Eucharystycznym! I wypełnieniem najgłębszego pragnienia siostry Assunty. Siostra odeszła do Domu Ojca otoczona modlitwą Sióstr, które przy zapalonej gromnicy odmawiały koronkę do Najświętszych Ran Pana Jezusa. Uroczystości pogrzebowe odbędą się w kościele parafialnym w Niegowie 10 czerwca, o godzinie 11.00. Niech Dobry Bóg przyjmie naszą zmarłą siostrę Assuntę do Nieba.

W dniach 28-30 kwietnia w Samarii miało miejsce wiosenne spotkanie szkoleniowo-formacyjne Sióstr z Zarządu oraz odpowiedzialnych za domowe wspólnoty i placówki apostolskie. Oprócz omówienia bieżących spraw Zgromadzenia i omówienia syntez spotkań pre-synodalnych z naszych wspólnot wysłuchałyśmy dwóch konferencji br. Antoniego Leńczowskiego OSB z Tyńca nt. Misterium Śmierci i Zmartwychwstania. Liturgia chrzcielna oczami mnicha oraz Synodalność wg Reguły św. Benedykta.

Radością spotkań w Samarii jest zawsze możliwość wspólnej modlitwy przy sercu Matki Założycielki Czcigodnej Sługi Bożej Wincenty.

Niech Dobry Bóg błogosławi Zgromadzeniu, naszym Rodzinom, Przyjaciołom, Dobroczyńcom a także wszystkim, za których się modlimy i wobec których podejmujemy samarytańską posługę.

25 kwietnia o godzinie 21.35, razem ze Słuchaczami Radia Warszawa, rozważając radosne tajemnice różańca św., modliłyśmy się za Ukrainę, szczególnie o dar pokoju. Boże wszechmogący, Ty jesteś Panem historii, Powierzamy Ci udrękę naszego czasu: Wojnę na Ukrainie przepełniającą nas niepokojem i strachem. Prosimy Cię: Przyjmij dusze zmarłych. Pociesz rodziny w żałobie. Pokrzep uchodźców i osoby zmuszone do ucieczki. Uzdrów zranionych w ciele i na duszy. Bądź blisko tych, którzy zajmują się osobami przeżywającymi trudności. Nie pozwól, aby zatryumfowały krzyki wojny i groźby. A tylko prawda. Daj nam rozeznanie. Odwagę pojednania i wysiłek dla zaprowadzenia pokoju, Nawet jeśli wszystko wydaje się prowadzić ku rozpaczy. Panie, poślij teraz Twojego Ducha Świętego na ziemię, Ducha, który zakończy podziały, Ducha, który prowadzi ku wolności, Ducha, który zatryumfuje nad wojną. Daj naszej ziemi pokój, Jaki ty sam możesz dać. Ty jesteś Panem czasu i wieczności! Święta Maryjo, Królowo Pokoju, módl się za nami i za całym światem. Amen.

W dniach 19-22 kwietnia 2022 r., w Samarii odbywały się dni odnowienia duchowego dla najmłodszych sióstr po ślubach wieczystych. W spotkaniu wzięło udział osiem sióstr oraz Matka Anuncjata i s. wikaria Goretti. Program obejmował najpierw wspólny dzień skupienia, który poprowadził ks. Kazimierz Stasiak SAC. W rytmie lectio divina pochyliłyśmy się nad źródłową dla nas perykopą ewangeliczną o samarytance. Po raz kolejny w atmosferze modlitwy mogłyśmy przeżyć spotkanie z Jezusem przy studni i wrócić do źródeł swego powołania. W dalszej części zasłuchałyśmy się w archiwalne listy Matki Założycielki pisane do różnych sióstr naszego Zgromadzenia. To była bardzo ciekawa lektura! Po czym, próbując wsłuchać się w serce Matki Wincenty napisałyśmy list, który – być może – dzisiaj napisałaby do nas… Nie zabrakło też czasu na siostrzane spotkania i wymianę myśli, podzielenie się osobistymi radościami i smutkami. Niech Chrystus Zmartwychwstały zastaje nas zawsze tam, gdzie On sam chce nas spotkać. Deo gratias!

W Katechizmie Kościoła Katolickiego czytamy: „Misterium Paschalne ma dwa aspekty: przez swoją śmierć Chrystus wyzwala nas od grzechu; przez swoje Zmartwychwstanie otwiera nam dostęp do nowego życia. Jest ono przede wszystkim usprawiedliwieniem, które przywraca nam łaskę Bożą, abyśmy i my wkroczyli w nowe życie – jak Chrystus powstał z martwych” (KKK 654). Tegoroczne Święta Paschalne naznaczone są doświadczeniem bólu, cierpienia i lęku z powodu wojny w Ukrainie i w wielu miejscach świata. Pragniemy pokoju! Z ufnością i żywą wiarą kierujemy nasze spojrzenia ku Zmartwychwstałemu Panu. Wierzymy, że Poranek Wielkanocny przeniknie swym blaskiem ludzkie serca i przyniesie Ziemi pokój i pojednanie – przyniesie wyzwolenie z grzechu i da nam dostęp do nowego życia. Wiemy także, że aby tak się stało, musimy otworzyć się na Prawdę Ewangelii, na nowo uwierzyć w Słowa Jezusa i odwieczną Miłość Boga, który nieustannie szuka człowieka, bo BÓG PRAGNIE jego zbawienia. Czcigodna Sługa Boża Matka Wincenta mówiła: „Zastanówmy się nad Odkupieniem. Jaka to wielka łaska. Bóg, jako pełnia doskonałości (…) zdobył się na ofiarowanie swego życia dla nas. Bóg udziela się nam tylko w tym celu, aby nas uszczęśliwić”. Życzymy i o to się modlimy dla każdego z nas: o pełne zrozumienie posłannictwa Kościoła, o odwagę, by wziąć krzyż swojego życia i wiernie iść za Jezusem pośród codzienności, o tę wewnętrzną siłę miłości, by nieść zadość Sprawiedliwości Bożej, i o tę wyobraźnię miłosierdzia, która pozwoli dostrzec i okazać serdeczną bliskość każdemu człowiekowi, szczególnie temu najbardziej potrzebującemu i odrzuconemu. Niech Zmartwychwstały Pan napełni Ziemię swym pokojem i błogosławieństwem, niech rozraduje i umocni nasze serca, abyśmy na wzór pierwszych świadków Jego chwalebnego zwycięstwa nad śmiercią, piekłem i szatanem, nieśli tę radosną nowinę wszędzie tam, gdzie On sam nas posyła.

Ze świątecznym pozdrowieniem
Radosnego Alleluja!
Siostry Benedyktynki Samarytanki

Od początku wojny na Ukrainie w całym Zgromadzeniu modlimy się o dar pokoju i nawrócenie Rosji. Na miarę swych możliwości spieszymy z konkretną pomocą przekazując ofiary materialne na pomoc na Ukrainie, a także przyjmujemy do naszych domów zakonnych uchodźców wojennych, głównie kobiety i dzieci. Nasze rodziny i pracownicy, a nawet mieszkańcy prowadzonych przez nas Domów Pomocy Społecznej organizują pomoc materialną zbierając ubrania, żywność, środki chemiczne, udostępniając samochody do przewozu osób niepełnosprawnych, czy też zapraszając na spacery czy zajęcia terapeutyczne. Chcemy okazać naszą solidarność i wsparcie, dziś to nie tylko obowiązek, ale naturalny odruch serca. Niech Bóg błogosławi Ukrainie, niech obdarzy ich darem wolności i pokoju!