Author Archives: admin

Jubileusz 50 i 25-lecia ślubów zakonnych 16 sierpnia 2020

16 sierpnia na zakończenie dorocznych rekolekcji, które samaryjskiej wspólnocie głosił  o. Jan Strumiłowski OCist z Jędrzejowa, obchodziłyśmy złoty i srebrny Jubileusz profesji zakonnej naszych Sióstr.

Prośmy wszechmogącego Boga, aby łaskawie ofiarę życia naszych sióstr, które obchodzą jubileusz. Niech im udzieli odpuszczenia wszystkich grzechów i odnowi ich gorliwość, aby z dnia na dzień postępowały w cnocie i wszystkim dawały przykład dobrego życia. ( z Rytuału obrzędu 50-lecia ślubów zakonnych)

s. Adalberta Szydlik, która dziękowała za 50 lat swego życia zakonnego oraz s. Rafaela Żelechowska, s. Krystyna Stryjczak, s. Noemi Frach i s. Izabela Szulc, które swoje pierwsze śluby składały 25 lat temu, odnowiły je wobec zebranej Wspólnoty.

PAX

W imię Pana naszego Jezusa Chrystusa. Amen.

Ja, siostra… przed pięćdziesięciu laty ślubowałam Majestatowi Twojemu, o Wszechmogący Wieczny Boże, czystość, ubóstwo i posłuszeństwo w Zgromadzeniu Sióstr Benedyktynek Samarytanek Krzyża Chrystusowego według Konstytucji tegoż Zgromadzenia.

Dzisiaj dziękuję Bogu za łaskę wytrwania i odnawiam moje śluby. Stwórz, Boże, we mnie serce czyste i odnów we mnie moc ducha.

 

 

Przyjęcie Zosi do nowicjatu 15 sierpnia 2020

W Samarii wielka radość! Dziś, w Uroczystość Wniebowzięcia Najświętszej Maryi Panny do wspólnoty nowicjackiej dołączyła Zosia. Po rocznym czasie postulatu i odbytych rekolekcjach, które głosił O. Jan Strumiłowski cysters z Jędrzejowa, Zosia podczas obłóczyn otrzymała strój zakonny i nowe imię – siostra Miriam.

Kochana Siostro Miriam – mówiła Matka Anuncjata podczas ceremonii – nadając Siostrze to imię w sposób szczególny mam w sercu scenę przyjścia brzemiennej Maryi do domu Zachariasza i Elżbiety, którzy oczekują na narodziny swego dziecka obietnicy św. Jana. Niech to wydarzenie będzie dla Siostry zaproszeniem do naśladowania Maryi, wypełnionej Słowem, nie zatrzymującej się nad swoim zaszczytem bycia wybraną – przełąskawioną, ale pójściem za wzorem pokornej służebnicy Pana, która pragnie zawsze słuchać i zawsze służyć, której całe życie jest jednym pięknym, nieustającym hymnem uwielbienia Boga, tej która nie zatrzymuje łaski tylko dla siebie, ale pragnie się nią dzielić, bo pragnie rozsławić Imię Boga, który uczynił jej wielkie rzeczy, który okazuje miłosierdzie przez wszystkie pokolenia (…) Dlatego dniem patronalnym Siostry, będzie 31 maja – święto nawiedzenia Najświętszej Maryi Panny.

Niech Maryja uczy Cię Kochana Siostro, ufnej miłości do Pana… niech będzie inspiracją do pokornej i ofiarnej służby dla najmniejszych w naszej samarytańskiej posłudze.

Requiescat in pace

W Wielki Piątek, 10 kwietnia 2020 r. Pan wezwał do Siebie s. Sylwinę od Miłosierdzia Bożego Klarę Damaszk. Siostra przeżyła 92 lata, w klasztorze 74, ostatnie lata spędziła we wspólnocie w Gaju-Fiszorze ofiarowując swoje modlitwy, cierpienia, szczególnie postępującą utratę wzroku – w intencji Zgromadzenia, a także swojej najbliższej Rodziny.

Odeszła w Wielki Piątek, dzień szczególny dla nas Samarytanek Krzyża Chrystusowego, w dniu kiedy Kościół z miłością celebruje Misterium Męki i Śmierci Pana Jezusa, a także rozpoczyna nowennę do Miłosierdzia Bożego.

Dziękujemy Bogu za dar życia i osoby s. Sylwiny. Niech Pan wypełni jej wszystkie pragnienia, niech będzie jej Życiem i Światłem na wieki.

Uroczystości pogrzebowe odbyły się 15 kwietnia. Mszy św. w kaplicy DPS „Fiszor” w Gaju o godz. 10.00 przewodniczył ks. Kapelan Dariusz Jankiewicz. Z powodu epidemii koronawirusa we Mszy św. uczestniczyły jedynie siostry ze wspólnoty fiszorskiej, a w ceremonii pogrzebowej na cmentarzu do czterech sióstr z Fiszoru dołączyła Matka Generalna.

Requiescat in pace.

Pokój wam!

 Drodzy Przyjaciele i Członkowie Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich,

tegoroczne Święta Wielkanocne przeżywamy w wyjątkowych okolicznościach. Codzienne wiadomości o licznych zakażonych koronawirusem i kolejnych zgonach, osobisty lęk o siebie i swoich najbliższych – to doświadczenie wielkopostnej pustyni, na którą Bóg wyprowadził „swój lud”, ale także – dla wielu, uporczywego kuszenia przeciwko Bogu, Jego Miłości i Opatrzności, a zatem – dla wszystkich, jest to szczególna próba wiary…

Kairos – czas nawiedzenia i łaski. Chronos – czas zwykłego biegu wydarzeń. Jedno i drugie się przenika, zbiega. Kalendarz liturgiczny wyznacza nam czas świąteczny, choć świat pogrążony jest w smutku i żałobie. Liturgia Kościoła zaprasza nas do przeżywania Świąt Zmartwychwstania Pańskiego, Świąt uobecniających zwycięstwo Jezusa Chrystusa nad śmiercią, nad grzechem, nad szatanem, a więc  Święto przynoszące pełnię radości, pokoju i nadziei.

Jesteśmy więc wezwani, by spojrzeć wyżej, głębiej… owszem, Jezus wychodzi nam naprzeciw w „naszej drodze do Emaus” i pyta, jak uczniów: „o czym to rozprawiacie?”… „Ty chyba jesteś jedynym, który nie wie co się tu wydarzyło?”… Cóż za paradoks! Przecież On to właśnie jest Jedynym, który wie co się wydarzyło i wyjaśnia…

Jak bardzo jednak potrzeba nam przyzywać Ducha Świętego, prosić Go, by umocnił naszą wiarę, by dał nam światłe oczy serca, byśmy na nowo zobaczyli czym jest nadzieja płynąca z wiary w odwieczny plan miłującego Boga, który z ciemności wyprowadza światłość, który z grobu wyprowadza życie.

Tak, Jezus Zmartwychwstał! Dlatego mamy powód do radości i wdzięczności za to, że Jezus jest Panem, który z każdego największego nieszczęścia może wyprowadzić dobro!

Duchowo łączymy się z Wami Kochani szczególnie podczas Liturgii Wigilii Paschalnej i Wielkanocnego Poranka, kiedy zazwyczaj składamy sobie życzenia. Wraz z Siostrami życzę błogosławionych i pełnych pokoju Świąt Zmartwychwstania Pańskiego. Pozwólmy Słowu Zmartwychwstałego Jezusa oświecić swoje serca i umysły. Niech pokój, który On nam daje wypełni nasze serca i domy.

s. Anuncjata Zdunek OSBSam przełożona generalna

120 rocznica urodzin – uroczystość w Piotrkowie Tryb. 8 marca

Matka Wincenta, Czcigodna Sługa Boża urodziła się w Piotrkowie Trybunalskim, dlatego chciałyśmy, aby główna uroczystość z racji 120 rocznicy jej urodzin odbyła się w tym mieście. Dziękujemy mediom Archidiecezji Łódzkiej za obecność i udokumentowanie naszej uroczystości oraz za możliwość zobaczenia relacji na stronie Archidiecezji.

Oto krótka relacja z tego wydarzenia przygotowana przez s. Margaritę Brzozowską:

Kiedy doczekamy się beatyfikacji Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty Jaroszewskiej – to będzie pierwsza błogosławiona Piotrkowianka. Następni kandydaci stoją już w kolejce – zauważył bp Ireneusz Pękalski, biskup pomocniczy archidiecezji łódzkiej podczas Mszy Świętej w Piotrkowie  – 8 marca 2020 roku. Dodał, że M. Wincenta nie jest własnością Zgromadzenia, a należy do całego Kościoła.

W krótkim słowie, mającym na celu przedstawić postać Czcigodnej Służebnicy Bożej, zauważono, że Matka Wincenta od Męki Pańskiej  – to była nie tylko wybitna Piotrkowianka, ale również działaczka społeczna, Kobieta odważna, pionierka w pracy z dziećmi dotkniętymi niepełnosprawnością intelektualną. Dla Sióstr – zebranych w piotrkowskiej bazylice – jest Założycielką Zgromadzenia, ale jest także kandydatką na ołtarze. Osobą, która miała głęboką wiarę, i wielką, pojemną wyobraźnię
– wyobraźnię miłości.

Podczas Eucharystii w piotrkowskiej bazylice św. Jakuba w Piotrkowie Trybunalskim, Zgromadzenie Sióstr Samarytanek i zgromadzeni wierni – wraz z biskupem Ireneuszem – dziękowali za dar Jej życia w 120 rocznicę urodzin. Byli parafianie, zaproszeni goście, przedstawiciele Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich oraz krewni Matki Wincenty.

Zgromadzenie reprezentowała M. Anuncjata Zdunek – przełożona generalna, wraz z siostrami z Zarządu oraz te siostry, które mogły przybyć na wspólne świętowanie – z różnych placówek Zgromadzenia. Reprezentowane były domy w Niegowie – Samarii, Gaju – Fiszorze, oba domy w Pruszkowie, oraz dom zakonny w Homlu na Białorusi. Przełożona Generalna podziękowała Ks. Biskupowi i kapłanom za modlitwę w tym szczególnym miejscu – jakim jest Bazylika św. Jakuba w Piotrkowie – gdzie Matka Założycielka została ochrzczona – tzn. włączona w Kościół.

Podczas homilii ks. bp Ireneusz Pękalski zauważył, że Matka Wincenta to ważna nauczycielka życia i wiary, ponieważ stykamy się ciągle z osobami, które czekają na naszą wyobraźnię miłosierdzia. „Może same do nas te osoby nie przychodzą, bo w skrytości przeżywają swoje rozmaite cierpienia i niedoskonałości. Trzeba mieć otwarte oczy i wyostrzony słuch, jak Matka Wincenta – zauważył Ks. Biskup, aby te osoby dojrzeć, usłyszeć i przyjść im z pomocą.”

Częścią dnia pełnego refleksji i świętowania dopełnił obiad z Księdzem Biskupem na plebanii parafialnej, gdzie z ogromną życzliwością przyjął nas ks. kanonik Grzegorz Gogol. Po posiłku siostry wspólnie modliły się przy tej szczególnej chrzcielnicy – oryginalnie tej samej, przy której Czcigodna Służebnica Boża, jako nieco ponad miesięczna dziewczynka została zanurzona w Mękę i Śmierć Chrystusa, aby żyć z Nim w komunii już na zawsze.

 

 

120 rocznica urodzin Matki Wincenty

7 marca 2020 roku mija 120 lat od urodzenia Założycielki naszego Zgromadzenia – Czcigodnej Sługi Bożej Wincenty od Męki Pańskiej Jadwigi Jaroszewskiej.

Obchody tej uroczystości rozpoczęłyśmy od wspólnej modlitwy – w dniu urodzin – przy sarkofagu naszej Matki w kościele parafialnym pw. Świętej Trójcy w Niegowie.

Matka Założycielka urodziła się w Piotrkowie Trybunalskim, dlatego główne uroczystości odbędą się w jej rodzinnym mieście 8 marca br. W Bazylice Mniejszej pw. św. Jakuba, której proboszczem jest ks. Prałat Grzegorz Gogol, zostanie odprawiona Msza św. pod przewodnictwem biskupa pomocniczego archidiecezji łódzkiej JE Ks. Bp. Ireneusza Pękalskiego o godz. 11.30. Do udziału w tej dziękczynnej Eucharystii zaproszeni zostali parafianie, księża z pobliskich parafii, członkowie naturalnej rodziny Matki Wincenty oraz delegaci Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich i Siostry z różnych palcówek Zgromadzenia. Po Mszy św. Siostry nawiedzą rodzinne groby swej Założycielki.

Z okazji 120 rocznicy urodzin Matki Wincenty Jaroszewskiej – pionierki w dziedzinie wychowania dzieci z niepełnosprawnością intelektualną, 11 maja 2020 r. zostanie zorganizowany zjazd Mieszkańców, Wychowanków i Podopiecznych Sióstr, którzy przebywają w placówkach prowadzonych przez Zgromadzenie, pod hasłem: Przy sercu Matki.  Spotkanie to będzie miało miejsce w Samarii – Domu Głównym w Niegowie, na terenie diecezji warszawsko-praskiej. W centralnym miejscu całego wydarzenia umieszczono wspólną modlitwę w kościele parafialnym pw. Świętej Trójcy w Niegowie. To w tej świątyni – w kaplicy św. Judy Tadeusza – w specjalnie przygotowanym sarkofagu znajdują się doczesne szczątki Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty.

Msza św., której przewodniczyć będzie Pasterz naszej Diecezji JE Ks. Bp Romuald Kamiński o godz. 11.00, będzie wspólnym dziękczynieniem z dar jej życia i dzieło, które trwa do dziś, a także błaganiem Boga o łaskę cudu i dar beatyfikacji Matki Wincenty.

W programie spotkania przewidziano m.in. przedstawienie o Matce Wincencie, które przygotują Siostry, a także prezentacje poszczególnych Domów wykonane przez Mieszkańców wraz ze swymi opiekunami i wychowawcami. A na koniec wspólne nabożeństwo majowe i kolacja przy ognisku.

Ostatnim akcentem wspólnego dziękczynienia za Matkę Założycielkę w tym roku, będzie nocne czuwanie na Jasnej Górze, które podejmą siostry z 16/17 września.

10-lecie Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich

W dniach 22-23 lutego odbyło się pierwsze spotkanie modlitewno – formacyjne w 2020 r. Jest to rok szczególny, ponieważ mija 10 lat od oficjalnego powołania do istnienia Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich przy naszym Zgromadzeniu. Dokonała tego Kapituła Generalna w 2009 r. Nie zabrakło więc elementów jubileuszowych. Przede wszystkim Msza św. dziękczynna za to dzieło, a w sposób szczególny za każdego z członków i przyjaciół Wspólnoty. Modliliśmy się także za zmarłych… mamy bowiem Członków SWŚ, dla których ziemska wędrówka już się skończyła. Niech Bóg da im pokój wieczny!

Spotkania podczas najbliższych dwóch lat będą poświęcone rozważaniu nad darami Ducha Świętego. Rozpoczęliśmy od daru mądrości. Ksiądz Wojciech Miliszkiewicz w swych konferencjach, w głoszonym Słowie wskazał na wiele cennych myśli, które są dla nas wielka pomocą w przeżywaniu swej wiary w codzienności

Jubileusz Wspólnoty wpisuje się także w świętowanie 120 rocznicy urodzin Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty. Z tej racji Siostry z Samarii przygotowały przedstawienie o Matce i o początkach Zgromadzenia, które zatytułowały: Bóg jest Miłością. Wskazały na szczególny rys życia Matki, jej charyzmat wielbienia Bożej Sprawiedliwości, wielbienia Boga, który kocha człowieka miłością przebaczającą, Boga, który będąc Mądrością Przedwieczną „domaga się od stworzeń uwielbienia dla swej Sprawiedliwości”. Wspaniała gra aktorska Sióstr i przekazane treści poruszyły do głębi wszystkich oglądających.

Matka Wincenta uczy nas, jak szukać Boga i w Nim odnajdywać ostateczny cel swojego życia – i to jest mądrość – rozpoznać prawdę i konsekwentnie dążyć do celu, jakim jest życie wieczne z Bogiem.

 

 

94 rocznica powstania Zgromadzenia

Deus caritas est!

5 stycznia 1926 r. młoda Jadwiga Jaroszewska Matka Wincenta podpisuje wstępną umowę o pracę w szpitalu św. Łazarza w Warszawie – na nieistniejącym etacie dozorczyni i jedynie za wyżywienie i kąt do spania… Jak wymowne staje się to wszystko w kontekście Bożego Narodzenia, gdy Jezus urodził się w stajni, przyszedł do najuboższych i najmniej godnych…

Dziś w 94 rocznicę tych wydarzeń stajemy w jedności ze wszystkimi Siostrami –  z każdą wspólnotą w duchu wdzięczności i zawierzenia przyszłości dzieła rozpoczętego przez Matkę Wincentę. Tu, blisko serca Matki przychodzimy jak dzieci… jak córki, by prosić aby ona nas wychowywała dla Boga i dla służby braciom, których Boża Opatrzność nam powierza.   

W rozpoczynającym się czwartym roku nowenny przed stuleciem Zgromadzenia, który przeżywać będziemy pod hasłem cnoty  miłości i ślubu czystości – modlimy się  w sposób szczególny za nasze Zgromadzenie o dar nowych powołań, o duchową odnowę naszego życia, a także  o dar miłości i wierności ślubom czystości, byśmy każdego dnia coraz bardziej realizowały wezwanie do bycia siostrą, oblubienicą i matką.

Miłość prawdziwa jest wierna, zdecydowana i rozumna, a wszystko co w niej jest, wszystkie uczucia przez wolę kierowane: która wyraża, że należymy do Pana Boga, Jemu ufamy, Jemu wierzymy, a wszystko inne użytkujemy jako drogę czasową dla zdobycia Pana Boga i osiągnięcia wieczności, jaką nam przeznacza. Ludzie, otoczenie, cały świat są po to, żebyśmy miały sposobność świadczyć komuś naszą miłość ku Panu Bogu.

Requiescat in pace

W Uroczystość Świętej Bożej Rodzicielki Maryi, w pierwszy dzień Nowego Roku, odeszła do Domu Ojca s. Sylwia Filipkowska od Matki Bożej Nieustającej Pomocy. Przeżyła 84 lata, w Zgromadzeniu 51. W ciągu tych lat posługiwała przede wszystkim u dzieci w naszych placówkach: w Samarii, Moryniu i Żbikowie. Ostatnie dwa miesiące, które spędziła na Fiszorze były doświadczeniem choroby i cierpienia, które Siostra przyjęła z całkowitą zgodą, uległością pełną miłości do Jezusa. Mówiła: „teraz już tylko czekam na Jezusa”, nieustannie się modliła, a jak już nie mogła sama wypowiadać słów, prosiła by modlić się przy niej. W ostatnich godzinach towarzyszyłyśmy Siostrze, nieustanne Zdrowaś Maryjo… O mój Jezu przebaczenia i miłosierdzia… Dla Jego bolesnej męki… św. Józefie módl się za nami, św. Benedykcie módl się za nami, święty Michale Archaniele… Matko Wincento przyczyń się za nami! Aż po ostatni oddech i łzę, która spłynęła po policzku, jakby chciała powiedzieć: do zobaczenia!

Uroczystości pogrzebowe rozpoczęły się w kaplicy fiszorskiej 4 stycznia o godz. 8.30. Zebrane Siostry, Mieszkańcy i Pracownicy naszych placówek oraz licznie przybyła rodzina odmówili różaniec św. oraz godzinę czytań za zmarłą śp. s. Sylwię, po czym w kościele parafialnym w Niegowie  o godz. 10.00, ks. Proboszcz Andrzej Rybicki wraz z ks. Kapelanem Dariuszem Jankiewiczem SVD odprawili Mszę św. pogrzebową. Ciało naszej zmarłej Siostry zostało złożone na cmentarzu parafialnym w Niegowie.

Siostro Sylwio, odpoczywaj w pokoju!