Aktualności

W dniach 26-28 kwietnia odbywa się zebranie Zarządu Zgromadzenia oraz Sióstr Przełożonych i Dyrektorek naszych placówek. Podejmujemy refleksję nad przesłaniem dokumentu Kongregacji ds. instytutów życia konsekrowanego i stowarzyszeń życia apostolskiego „Młode wino, nowe bukłaki”. Znaczącym kontekstem, jest drugi rok Nowenny przed stuleciem Zgromadzenia, który przebiega pod hasłem: Wiara i posłuszeństwo oraz trwający tydzień modlitw o powołania do służby w Kościele.

W naszych obradach towarzyszyła nam dziś s. Anna Maria Pudełko Apostolinka, która po ogólnym zaprezentowaniu dokumentu, zaprosiła nas do osobistej i wspólnotowej refleksji nad rolą przełożonej we wspólnocie. Siostra podkreśliła najpierw wymiar ludzki naszej posługi, aby pokazać także wyjątkowość naszej konsekracji i zadania, które staje przed każdą przełożoną, aby być strażniczką charyzmatu w sobie i w pozostałych siostrach.

Kościół słowami dokumentu Młode wino, do nowych bukłaków zachęca i wzywa do ewangelicznego rozeznania własnej sytuacji i szukania odpowiednich struktur, narzędzi, które chroniłyby innowacyjne bogactwo Ewangelii, by stawało się ono rzeczywiście treścią naszego życia i służby wszystkim (Por. MWNB 3)

Próbowałyśmy odpowiedzieć sobie na postawione pytania:

1. Ile mam w sobie ewangelicznej odwagi stawania się „nowym bukłakiem”? Jakie na dziś jest moje zaangażowanie, kwalifikacje i gotowość do zmiany? Czy noszę w sobie wspaniałomyślną gotowość wyrzeczenia się jakiejkolwiek formy przywilejów, by odpowiedzieć na zaproszenie Jezusa? Z jakich przywilejów chcę zrezygnować? (por. MVNB 22)
2. Co mogę / możemy uczynić aby nasze posłuszeństwo Bogu na wzór Jezusa było jeszcze bardziej inspiracją i zachętą dla sióstr, którym posługujemy do coraz bardziej wolnego, odpowiedzialnego, serdecznego posłuszeństwa i współuczestnictwa w misji? (por. NWMB 24)
3. Jakie  nowe dobro możemy wnieść do Kościoła, jako kobiety konsekrowane, poprzez nasz charyzmat i misję? (Por. MWNB 17-18)
4. Co mi/nam pomaga budować wspólnoty coraz bardziej siostrzane w klimacie:

• Posługi towarzyszenia siostrom na drodze  ku świadomej i odpowiedzialnej wierności? (por. MWNB 41)
• Wychowania do współuczestnictwa – odpowiedzialnego dzielenia się projektami (por. MWNB 42)
• Tworzenia życia siostrzanego, w którym każda może wyrazić swoją oryginalność, odpowiedzialność, serdeczność relacji, gdzie wspólnota staje się pociągająca i promienująca świadectwem życia razem dla Chrystusa? (por. MWNB 26 i 24)
• Promowania – w duchu prawdziwej wierności i kreatywności – rzeczywistej komunii dóbr wewnątrz wspólnot i solidarności  na zewnątrz zwłaszcza z ubogimi i najsłabszymi? (Por. MWNB 26.28)

Ważnym momentem dorocznych spotkań jest dzielenie się konkretną sytuacją z życia naszych wspólnot i dzieł, które prowadzimy. Wzajemna wymiana doświadczeń, wspólna modlitwa i siostrzane spotkania stają się dla nas okazją budowania więzi i wzmocnienia, by razem uczyć się brać odpowiedzialność za powierzoną przez Ducha Świętego misję i realizację charyzmatu w konkretnym „dziś” Kościoła, świata i Zgromadzenia.

To dążenie niech was ożywia… ogołocił samego siebie przyjąwszy postać sługi… Flp 2,5-11

Dni odnowienia duchowego dla najmłodszych sióstr po ślubach wieczystych miały miejsce w Samarii, w dniach 3-6 kwietnia 2018 r. Trwając w Oktawie Świąt Paschalnych, 14 sióstr z rożnych placówek naszego Zgromadzenia przyjechało, aby przeżyć swe doroczne spotkanie formacyjne. Spotkanie miało podwójny wymiar. W pierwszej części siostry uczestniczyły w warsztatach nt. „sztuki słuchania i mówienia” – prowadzonych przez o. Piotra Włodygę OSB ze Starego Krakowa na Pomorzu. Następnym  etapem by dzień skupienia poprowadzony przez o. Daniela Banaszkiewicza SDS z Więciórki. Siostry na drodze lectio divina rozważały Słowo Boże z listu do Filipan. Kenoza Chrystusa ma stać się drogą naszego życia wiary i posłuszeństwa. On pierwszy nas umiłował i On pierwszy dał nam wzór posłuszeństwa „aż do śmierci”… z miłości!

Czas „odnowy” jest też okazją do siostrzanych spotkań, a także rozmowy z Matką Generalną. W napiętym programie nie zabrakło czasu na wspólny spacer i pobycie razem nie tylko na modlitwie!

Bogu dzięki za dar Wspólnoty i siostrzanych przyjaźni…

Serdecznie zapraszamy młodzież „16+” na spotkanie modlitewne, które odbędzie się w Niegowie – Samarii. Chcemy razem zasłuchać się w Słowo Boże i podjąć wezwanie, by nim żyć w swojej codzienności. W atmosferze wielkanocnych spotkań ze Zmartwychwstałym chcemy dołączyć do Uczniów Pana, by rozpoznać Go „przy łamaniu chleba” i „gdy Pisma wyjaśnia”. Dołącz do nas!

„Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”.  J 20, 29. 

  Drodzy Przyjaciele!

Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych, wraz z Siostrami Benedyktynkami Samarytankami, pragnę złożyć serdeczne życzenia i zapewnić o jedności modlitwy w tym świętym czasie Paschy.

Niech Chrystus Zmartwychwstały napełnia nasze serca swoim pokojem i radością, a doświadczenie Tomasza i pozostałych uczniów Pana Jezusa stanie się dla nas zachętą do nieustannego poszukiwania piękna i sensu naszej wiary, do wdzięczności za nieogarniony dar zbawienia, a nade wszystko do pielęgnowania miłości do Zbawiciela, którego choć nie widzimy, to przecież w Niego wierzymy. Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym! Dlatego możemy być pewni Bożej pomocy i Bożej łaski, bo Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał! Alleluja!

Z radosnym Alleluja w Poranek Zmartwychwstania

s. Anuncjata Zdunek OSBSam   przełożona generalna

7 marca 1900 r. w Piotrkowie Trybunalskim w rodzinie Franciszki i Władysława Jaroszewskich urodziła się mała dziewczynka.  Na chrzcie świętym nadano jej imię Jadwiga Zofia. Jadzia rosła, a od dzieciństwa doświadczała bolesnych przeżyć. Mając dwa lata straciła tatę, a gdy miała 7 lat umarła mama. Najbliższa rodzina podjęła trud wychowania…

Taki był początek życia przyszłej Założycielki Zgromadzenia.

Dziś, mija 118 lat od jej urodzin. Dziękujemy dobremu Bogu za dar pięknego życia Matki Wincenty, które do dziś przynosi piękne owoce i jest dla wielu inspiracją do dobrego życia oddanego Bogu i człowiekowi.

W tym roku, na urodziny Matki Wincenty przyjechały dzieci i młodzież ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Jurkach k. Grójca wraz ze swymi opiekunami – wychowawcami i rodzicami.  https://soswjurki.edupage.org/

Ośrodek ten nosi imię Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej i z dumą śpiewa Hymn Szkoły:

Dla wszystkich byłaś Matką, z każdym dzieliłaś się chlebem, z każdym dzieliłaś się Niebem, Matko Wincento!

Świętowanie rozpoczęliśmy Mszą św. w DPS w Niegowie o godz. 11.00, której przewodniczył ks. Mikołaj Dobosz z Warszawy. Wcześniej nasi Goście zwiedzili Salę pamięci Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty, nawiedzili kaplicę Domu Generalnego w Samarii oraz zrobili pamiątkowe zdjęcia w przyklasztornym parku.

Na Mszy św. w kaplicy DPS zgromadzili się liczni mieszkańcy Domu, pracownicy i siostry. Kto by pomyślał, że kamizelka odblaskowa może posłużyć jako komentarz i symbol świętego życia Matki Wincenty, a dla nas może być zachętą, by poprzez swoje dobre uczynki, ukazywać miłość Pana Boga. Taką intuicją podzielił się z nami ks. Mikołaj. Z pewnością wszyscy na długo zapamiętamy ten obraz i będziemy chcieli „być widoczni z daleka” światłem dobra, które chcemy dawać.

Po Mszy św. udaliśmy się w „pielgrzymce” do sarkofagu Czcigodnej Sługi Bożej w kościele parafialnym w Niegowie. Złożyliśmy Matce Wincencie urodzinowe życzenia, kwiaty i świecące lampiony. Prosiliśmy ją także o wstawiennictwo u Boga za nas wszystkich i za tych, którzy prosili nas o modlitwę, za nasze rodziny, opiekunów i wychowawców. Każdy z nas mógł osobiście „szepnąć” słówko Matce, która na pewno wszystkich nas przytula do serca Boga.                              

Po obiedzie w Samarii, jeszcze jeden wesoły akcent dzisiejszego święta. Spotkanie integracyjne i zabawy sportowe na sali gimnastycznej w DPS. Panie Terapeutki zatroszczyły się nie tylko o dobrą atmosferę podczas sportowych konkurencji, które przyniosły wszystkim wiele emocji, ale także, by uzupełnić spalone kalorie poczęstowały zebranych pysznymi bułeczkami upieczonymi przez s. Cherubinę i panie z samaryjskiej kuchni.

Na zakończenie spotkania w Godzinie Miłosierdzia  odmówiliśmy wspólnie koronkę zawierzając siebie samych i naszych najbliższych. Dziękujemy za wspólne świętowanie. Trwamy w oczekiwaniu na beatyfikację Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty. Oby to się wydarzyło jak najszybciej!

10 lutego 2018 r. w święto św. Scholastyki, w godzinach wieczornych, w szpitalu w Zakopanem odeszła do Domu Ojca siostra Joela Jadwiga Ciszek od Jezusa Ukrzyżowanego. Przeżyła 66 lat, w Zgromadzeniu 47. Siostra Joela przebywała w różnych placówkach Zgromadzenia: Samarii, Żbikowie, Pruszkowie, Parchowie, Moryniu, Fiszorze, Karwowie, Częstochowie i ponad rok w Kirach. Pełniła w tych placówkach różne obowiązki, między innymi posługiwała przy dzieciach niepełnosprawnych, w magazynie, a w ostatnich latach pomagała w pracach domowych przy przyjmowaniu pielgrzymów i gości.

Siostra była ofiarna, pracowita, posiadała ducha modlitwy, w kontaktach  z innymi bezpośrednia i serdeczna, umiała nawiązywać przyjaźnie. Miała wrażliwe serce na potrzeby ubogich i niezaradnych życiowo.

Siostra Joela w ciągu swego życia raczej nie narzekała na jakieś poważniejsze niedomagania zdrowotne. Jednak w ostatnich dniach nie czuła się dobrze, ale badania lekarskie nie wykazały nic niepokojącego. W sobotę nad ranem karetka pogotowia zabrała siostrę do szpitala, gdzie w niedługim czasie straciła przytomność, której już nie odzyskała. Stwierdzono niewydolność krążenia i obrzęk płuc. Siostra przed śmiercią przyjęła sakrament chorych.

Uroczystości pogrzebowe odbędą się 13 lutego w Domu Generalnym w Samarii. Msza św. w kościele parafialnym pw. Trójcy Świętej w Niegowie o godzinie 13.00, następnie złożenie ciała zmarłej Siostry w kwaterze Sióstr Benedyktynek Samarytanek na cmentarzu parafialnym.

Niech Pan da jej pokój wieczny. Amen.

10 lutego w liturgiczne wspomnienie św. Scholastyki – siostry św. Benedykta, w Samarii gościłyśmy JE Ks. Biskupa Romualda Kamińskiego, naszego ordynariusza warszawsko-praskiego. Podczas Mszy św. o godz. 11.00 Ks. Biskup wraz z ks. Kapelanem Wojciechem Miszkiewiczem z Samarii oraz ks. Dariuszem Jankiewiczem SVD z Fiszoru modliłyśmy się o Boże błogosławieństwo i opiekę św. Scholastyki nad naszym Zgromadzeniem. Modliłyśmy się także za drogiego nam Biskupa Romualda z racji imienin.

W homilii Ksiądz Biskup podkreślił wagę odkrycia swego, życia jako powołania przez każdego człowieka. Zwrócił tez uwagę na wyjątkowość przymierza zawartego przez tych, którzy poszli za Jezusem. Zachęcił, by oczyma wyobraźni przenieść się do domu przyjaciół Jezusa: Marty, Marii i Łazarza… zobaczyć także scenę wskrzeszenia Łazarza i zauważyć, że Jezus przychodzi, po to, aby umocnić ich wiarę, a nie po to by kogokolwiek oceniać czy osądzać.

Dziękujemy za dar wspólnej modlitwy, życzliwej ojcowskiej obecności oraz za dar pasterskiego błogosławieństwa.

12 listopada, w kościele pw. św. Jakuba Apostoła w Piotrkowie Tryb., o godz. 13.00, została odprawiona Msza św. o beatyfi-kację Matki Założycielki z racji 80. rocznicy jej śmierci. W tej świątyni została ochrzczona, przyjęła I Komunię św. i otrzymała sakrament bierzmowania. W uroczystej Eucharystii i we wcześniejszych dwóch Mszach św. uczestniczyła Matka Generalna Anuncjata, s. przeł. Maksymiliana z Rzymu i s. wikaria Benedykta, która w czasie ogłoszeń parafialnych przedstawiła krótkie słowo o Czcigodnej Słudze Bożej.

Księdzu proboszczowi Jerzemu Gogoli, ks. prał. Stanisławowi Socha oraz księżom wikarym dziękujemy za dar modlitwy i otwartość serca, za gościnność i życzliwość.

W drodze powrotnej nawiedziłyśmy również rodzinne groby Matki Wincenty oraz miejsca związane z historią jej życia.