Author Archives: admin
To dążenie niech was ożywia… ogołocił samego siebie przyjąwszy postać sługi… Flp 2,5-11
Dni odnowienia duchowego dla najmłodszych sióstr po ślubach wieczystych miały miejsce w Samarii, w dniach 3-6 kwietnia 2018 r. Trwając w Oktawie Świąt Paschalnych, 14 sióstr z rożnych placówek naszego Zgromadzenia przyjechało, aby przeżyć swe doroczne spotkanie formacyjne. Spotkanie miało podwójny wymiar. W pierwszej części siostry uczestniczyły w warsztatach nt. „sztuki słuchania i mówienia” – prowadzonych przez o. Piotra Włodygę OSB ze Starego Krakowa na Pomorzu. Następnym etapem by dzień skupienia poprowadzony przez o. Daniela Banaszkiewicza SDS z Więciórki. Siostry na drodze lectio divina rozważały Słowo Boże z listu do Filipan. Kenoza Chrystusa ma stać się drogą naszego życia wiary i posłuszeństwa. On pierwszy nas umiłował i On pierwszy dał nam wzór posłuszeństwa „aż do śmierci”… z miłości!
Czas „odnowy” jest też okazją do siostrzanych spotkań, a także rozmowy z Matką Generalną. W napiętym programie nie zabrakło czasu na wspólny spacer i pobycie razem nie tylko na modlitwie!
Bogu dzięki za dar Wspólnoty i siostrzanych przyjaźni…
Serdecznie zapraszamy młodzież „16+” na spotkanie modlitewne, które odbędzie się w Niegowie – Samarii. Chcemy razem zasłuchać się w Słowo Boże i podjąć wezwanie, by nim żyć w swojej codzienności. W atmosferze wielkanocnych spotkań ze Zmartwychwstałym chcemy dołączyć do Uczniów Pana, by rozpoznać Go „przy łamaniu chleba” i „gdy Pisma wyjaśnia”. Dołącz do nas!
„Uwierzyłeś dlatego, ponieważ Mnie ujrzałeś? Błogosławieni, którzy nie widzieli, a uwierzyli”. J 20, 29.
Drodzy Przyjaciele!
Z okazji zbliżających się Świąt Wielkanocnych, wraz z Siostrami Benedyktynkami Samarytankami, pragnę złożyć serdeczne życzenia i zapewnić o jedności modlitwy w tym świętym czasie Paschy.
Niech Chrystus Zmartwychwstały napełnia nasze serca swoim pokojem i radością, a doświadczenie Tomasza i pozostałych uczniów Pana Jezusa stanie się dla nas zachętą do nieustannego poszukiwania piękna i sensu naszej wiary, do wdzięczności za nieogarniony dar zbawienia, a nade wszystko do pielęgnowania miłości do Zbawiciela, którego choć nie widzimy, to przecież w Niego wierzymy. Jesteśmy napełnieni Duchem Świętym! Dlatego możemy być pewni Bożej pomocy i Bożej łaski, bo Chrystus Zmartwychwstał! Prawdziwie Zmartwychwstał! Alleluja!
Z radosnym Alleluja w Poranek Zmartwychwstania
s. Anuncjata Zdunek OSBSam przełożona generalna
7 marca 1900 r. w Piotrkowie Trybunalskim w rodzinie Franciszki i Władysława Jaroszewskich urodziła się mała dziewczynka. Na chrzcie świętym nadano jej imię Jadwiga Zofia. Jadzia rosła, a od dzieciństwa doświadczała bolesnych przeżyć. Mając dwa lata straciła tatę, a gdy miała 7 lat umarła mama. Najbliższa rodzina podjęła trud wychowania…
Taki był początek życia przyszłej Założycielki Zgromadzenia.
Dziś, mija 118 lat od jej urodzin. Dziękujemy dobremu Bogu za dar pięknego życia Matki Wincenty, które do dziś przynosi piękne owoce i jest dla wielu inspiracją do dobrego życia oddanego Bogu i człowiekowi.
W tym roku, na urodziny Matki Wincenty przyjechały dzieci i młodzież ze Specjalnego Ośrodka Szkolno-Wychowawczego w Jurkach k. Grójca wraz ze swymi opiekunami – wychowawcami i rodzicami. https://soswjurki.edupage.org/
Ośrodek ten nosi imię Matki Wincenty Jadwigi Jaroszewskiej i z dumą śpiewa Hymn Szkoły:
Dla wszystkich byłaś Matką, z każdym dzieliłaś się chlebem, z każdym dzieliłaś się Niebem, Matko Wincento!
Świętowanie rozpoczęliśmy Mszą św. w DPS w Niegowie o godz. 11.00, której przewodniczył ks. Mikołaj Dobosz z Warszawy. Wcześniej nasi Goście zwiedzili Salę pamięci Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty, nawiedzili kaplicę Domu Generalnego w Samarii oraz zrobili pamiątkowe zdjęcia w przyklasztornym parku.
Na Mszy św. w kaplicy DPS zgromadzili się liczni mieszkańcy Domu, pracownicy i siostry. Kto by pomyślał, że kamizelka odblaskowa może posłużyć jako komentarz i symbol świętego życia Matki Wincenty, a dla nas może być zachętą, by poprzez swoje dobre uczynki, ukazywać miłość Pana Boga. Taką intuicją podzielił się z nami ks. Mikołaj. Z pewnością wszyscy na długo zapamiętamy ten obraz i będziemy chcieli „być widoczni z daleka” światłem dobra, które chcemy dawać.
Po Mszy św. udaliśmy się w „pielgrzymce” do sarkofagu Czcigodnej Sługi Bożej w kościele parafialnym w Niegowie. Złożyliśmy Matce Wincencie urodzinowe życzenia, kwiaty i świecące lampiony. Prosiliśmy ją także o wstawiennictwo u Boga za nas wszystkich i za tych, którzy prosili nas o modlitwę, za nasze rodziny, opiekunów i wychowawców. Każdy z nas mógł osobiście „szepnąć” słówko Matce, która na pewno wszystkich nas przytula do serca Boga.
Po obiedzie w Samarii, jeszcze jeden wesoły akcent dzisiejszego święta. Spotkanie integracyjne i zabawy sportowe na sali gimnastycznej w DPS. Panie Terapeutki zatroszczyły się nie tylko o dobrą atmosferę podczas sportowych konkurencji, które przyniosły wszystkim wiele emocji, ale także, by uzupełnić spalone kalorie poczęstowały zebranych pysznymi bułeczkami upieczonymi przez s. Cherubinę i panie z samaryjskiej kuchni.
Na zakończenie spotkania w Godzinie Miłosierdzia odmówiliśmy wspólnie koronkę zawierzając siebie samych i naszych najbliższych. Dziękujemy za wspólne świętowanie. Trwamy w oczekiwaniu na beatyfikację Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty. Oby to się wydarzyło jak najszybciej!
„Święty Benedykt – serafin pałający miłością Boga i bliźniego” – to temat pierwszego w tym roku spotkania formacyjno – modlitewnego, które miało miejsce w Samarii 24 i 25 lutego 2018 r. Uczestniczyło 20 osób.
Ćwiczenia duchowne rozpoczęły się odmówieniem Drogi Bolesnej Matki Bożej. Po czym uczestnicy wysłuchali krótkiej prelekcji o obecności krzyża w tradycji monastycznej. Następnie w dwóch konferencjach został przybliżony termin – Serafin, duch, który jest stworzony przez Pana Boga, aby przy Nim był. Jest przez cały czas w Pana Boga wpatrzony, cały czas śpiewa pieśń chwały: Święty, Święty. W centrum jego zainteresowania jest bezpośrednio Pan Bóg. Zatem, gdy odmawiamy litanię do św. Benedykta i wypowiadamy jedno z wezwań: „Św. Benedykcie Serafinie pałający miłością Boga i bliźniego”, to właśnie tytułując go słowem Serafinie, chcemy wyrazić prawdę, że on był swoim umysłem, sercem całkowicie zanurzony w Niebie. Serafin, dla którego życie ziemskie nie istnieje, ponieważ osiągnął już umiejętność życia z Bogiem. Dziś zatrzymam się na słowie – Serafin. Ono niesie absolutną rewolucję. I na tyle wejdę w pełni w ducha zakonodawcy św. Ojca Benedykta, na ile właśnie ten element wychwycę: ja chodzę po tej ziemi, o pewne podstawowe wymiary się troszczę, ale perspektywą, w którą nieustannie patrzę i oceniam wartościując wszystko, jest tylko to jedno – wpatruję się w Pana Boga i według Niego układam moje myślenie, oceniam, wartościuję. Serafinie, patrz wyłącznie w Boga!
W programie spotkania była również Eucharystia, wspólna modlitwa, rozważanie Słowa Bożego, praca w grupach i indywidualna, a także czas na rekreację, rozmowy i wymianę doświadczeń.
Na zakończenie spotkania uczestnicy zamieścili swoje wpisy do księgi pamiątko-wej, wyrażając tym samym swoją wdzięczność za dobro, jakie daje przynależność do Wspólnoty:
„Dziękuję za dar spotkania we Wspólnocie – jak to miło, gdy bracia przebywają razem. Dziękuję za umocnienie duchowe, wspólnie spędzony czas, radosną twórczość, dzielenie się Słowem Bożym, za wszystkie rozmowy i spotkania”.
„Ora et labora – te dwa słowa wskazują nam jak żyć w tych burzliwych czasach, aby przetrwać. Podziękowanie dla siostry moderatorki i ks. Wojciecha, za wskazanie nam właściwej drogi i powoli, małymi kroczkami podążamy do Góry Tabor. Za wszystko dziękujemy z całego serca”.
10 lutego 2018 r. w święto św. Scholastyki, w godzinach wieczornych, w szpitalu w Zakopanem odeszła do Domu Ojca siostra Joela Jadwiga Ciszek od Jezusa Ukrzyżowanego. Przeżyła 66 lat, w Zgromadzeniu 47. Siostra Joela przebywała w różnych placówkach Zgromadzenia: Samarii, Żbikowie, Pruszkowie, Parchowie, Moryniu, Fiszorze, Karwowie, Częstochowie i ponad rok w Kirach. Pełniła w tych placówkach różne obowiązki, między innymi posługiwała przy dzieciach niepełnosprawnych, w magazynie, a w ostatnich latach pomagała w pracach domowych przy przyjmowaniu pielgrzymów i gości.
Siostra była ofiarna, pracowita, posiadała ducha modlitwy, w kontaktach z innymi bezpośrednia i serdeczna, umiała nawiązywać przyjaźnie. Miała wrażliwe serce na potrzeby ubogich i niezaradnych życiowo.
Siostra Joela w ciągu swego życia raczej nie narzekała na jakieś poważniejsze niedomagania zdrowotne. Jednak w ostatnich dniach nie czuła się dobrze, ale badania lekarskie nie wykazały nic niepokojącego. W sobotę nad ranem karetka pogotowia zabrała siostrę do szpitala, gdzie w niedługim czasie straciła przytomność, której już nie odzyskała. Stwierdzono niewydolność krążenia i obrzęk płuc. Siostra przed śmiercią przyjęła sakrament chorych.
Uroczystości pogrzebowe odbędą się 13 lutego w Domu Generalnym w Samarii. Msza św. w kościele parafialnym pw. Trójcy Świętej w Niegowie o godzinie 13.00, następnie złożenie ciała zmarłej Siostry w kwaterze Sióstr Benedyktynek Samarytanek na cmentarzu parafialnym.
Niech Pan da jej pokój wieczny. Amen.
10 lutego w liturgiczne wspomnienie św. Scholastyki – siostry św. Benedykta, w Samarii gościłyśmy JE Ks. Biskupa Romualda Kamińskiego, naszego ordynariusza warszawsko-praskiego. Podczas Mszy św. o godz. 11.00 Ks. Biskup wraz z ks. Kapelanem Wojciechem Miszkiewiczem z Samarii oraz ks. Dariuszem Jankiewiczem SVD z Fiszoru modliłyśmy się o Boże błogosławieństwo i opiekę św. Scholastyki nad naszym Zgromadzeniem. Modliłyśmy się także za drogiego nam Biskupa Romualda z racji imienin.
W homilii Ksiądz Biskup podkreślił wagę odkrycia swego, życia jako powołania przez każdego człowieka. Zwrócił tez uwagę na wyjątkowość przymierza zawartego przez tych, którzy poszli za Jezusem. Zachęcił, by oczyma wyobraźni przenieść się do domu przyjaciół Jezusa: Marty, Marii i Łazarza… zobaczyć także scenę wskrzeszenia Łazarza i zauważyć, że Jezus przychodzi, po to, aby umocnić ich wiarę, a nie po to by kogokolwiek oceniać czy osądzać.
Dziękujemy za dar wspólnej modlitwy, życzliwej ojcowskiej obecności oraz za dar pasterskiego błogosławieństwa.
12 listopada, w kościele pw. św. Jakuba Apostoła w Piotrkowie Tryb., o godz. 13.00, została odprawiona Msza św. o beatyfi-kację Matki Założycielki z racji 80. rocznicy jej śmierci. W tej świątyni została ochrzczona, przyjęła I Komunię św. i otrzymała sakrament bierzmowania. W uroczystej Eucharystii i we wcześniejszych dwóch Mszach św. uczestniczyła Matka Generalna Anuncjata, s. przeł. Maksymiliana z Rzymu i s. wikaria Benedykta, która w czasie ogłoszeń parafialnych przedstawiła krótkie słowo o Czcigodnej Słudze Bożej.
Księdzu proboszczowi Jerzemu Gogoli, ks. prał. Stanisławowi Socha oraz księżom wikarym dziękujemy za dar modlitwy i otwartość serca, za gościnność i życzliwość.
W drodze powrotnej nawiedziłyśmy również rodzinne groby Matki Wincenty oraz miejsca związane z historią jej życia.
Listopad to miesiąc zadumy i wyciszenia, to czas modlitwy za naszych bliskich zmarłych, za tych, którzy skończyli już swą ziemską wędrówkę i cieszą się obecnością Pana.
Dla nas szczególnym dniem zadumy, ale i radości był 10 listopada 2017 r. Tego właśnie dnia nasza Matka Założycielka zgromadziła przy sobie swoje córki duchowe – siostry samarytanki, by każdej z osobna powiedzieć do serca: jesteś moją umiłowaną córką, siostro…
Tego dnia w 80. rocznicę śmierci Matki Założycielki modliłyśmy się w kościele parafialnym w Niegowie w czasie Mszy św. o godz. 11.00 o łaskę beatyfikacji Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty. Eucharystii przewodniczył ks. Tomasz Ślesik – sekretarz Przewodniczącego Konferencji Episkopatu Polski. Współcelebransami byli księża kapelani naszych wspólnot: ks. Wojciech Miliszkiewicz (Samaria), ks. Dariusz Jankiewicz SVD (Fiszor), ks. Romuald Fogiel SAC (Żbików), ks. Ryszard Rymarz (Pruszków), ks. proboszcz Stanisław Borzyszkowski (Nowa Cerkiew – Bielawki) oraz ks. Ryszard Szary COr (filipin – spowiednik sióstr w Parchowie – Bytów), ks. Andrzej Rybicki – proboszcz parafii Świętej Trójcy w Niegowie, ks. Marek Szymula – proboszcz parafii Niepokalanego Poczęcia NMP na Wrzecionie w Warszawie oraz ks. Piotr Markisz – prefekt Wyższego Metropolitalnego Seminarium Duchownego w Warszawie i ks. Dariusz Bugaj – wikary z parafii Podwyższenia Krzyża Świętego w Dąbrówce. Wśród uczestników Eucharystii były obecne delegacje sióstr ze wszystkich domów, nasi wychowankowie, najbliżej mieszkający członkowie Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich oraz parafianie. Przed Mszą św. s. wikaria Benedykta Dobrzyniecka wyjaśniła obecnym cel naszego wspólnego zgromadzenia w niegowskiej świątyni oraz przedstawiła krótką historię przebiegu procesu beatyfikacyjnego Matki Wincenty i zachęciła do modlitwy o uproszenie łaski cudu.
Matka Generalna Anuncjata Zdunek na początku Mszy św. powitała wszystkich zebranych w tym szczególnym dniu: zaprzyjaźnionych kapłanów – kapelanów i spowiedników, delegacje z naszych placówek – mieszkańców i pracowników, parafian i stałych uczestników comiesięcznych Mszy św. oraz podziękowała za obecność i dar zanoszonej modlitwy w intencji beatyfikacji Matki Wincenty.
Po Komunii św. delegacja w osobach: s. Faustyna wraz z Ewelinką – mieszkanką Domu Pomocy Społecznej w Niegowie, pani Justyna Nużyńska – księgowa z Morynia, przedstawicielka Pracowników, a także pan Jan Malinowski z Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich – złożyli kwiaty i płonące znicze przy sarkofagu Matki Wincenty. Gest ten był wyrazem naszej dziecięcej miłości wobec Matki Założycielki, a także wdzięczności Bogu za dar jej życia i dzieło.
Na zakończenie Mszy św. odmówiono wspólnie modlitwę o potrzebne łaski za wstawiennictwem Czcigodnej Sługi Bożej.
Po wyjściu z kościoła zrobiono wspólne pamiątkowe zdjęcie, a następnie wszyscy zaproszeni goście udali się na obiad do klasztoru. Po posiłku była możliwość zwiedzenia Sali Pamięci poświęconej Matce Wincencie.
Był to wyjątkowy dzień pełen ufności i nadziei na dar rychłej beatyfikacji Matki Wincenty. DEO GRATIAS!