Po ponad rocznej przerwie spowodowanej pandemią koronawirusa, w dniach 12-13 czerwca 2021 r. odbyło się w Samarii spotkanie formacyjne Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich, które poświęcone zostało św. Józefowi – patronowi na nasze czasy.
W spotkaniu wzięło udział 15 osób, które współpracują przede wszystkim przez modlitwę, cierpienie i uczynki miłosierdzia w realizacji misji naszego Zgromadzenia, znajdując w ten sposób stosowną okazję do wypełnienia własnego chrześcijańskiego powołania.
W sobotę, 12 czerwca zaproszony o. Dariusz Jankiewicz SVD wygłosił konferencję o św. Józefie, podkreślając, że jest On wzorem troskliwego ojca i odpowiedzialnego męża.
Św. Józef uczynił ze swojego życia całkowity dar: był oddanym i odpowiedzialnym mężem i ojcem, był człowiekiem głębokiej wiary, całkowicie posłusznym Bogu, był oparciem dla Jezusa i Maryi, ofiarnie troszczył się o własną rodzinę zarówno w wymiarze materialnym jak i duchowym. Jego miłość wyrażała się w konkretnych czynach. Prelegent zaznaczył, że św. Józef, poprzez realizowanie swej życiowej misji, wzywa współczesnych ojców do pracy nad sobą, do uczenia się odpowiedzialnego, pełnego poświęcenia i miłości ojcostwa.
Homilię o. Dariusz oparł na analizie ikonograficznej obrazu św. Rodziny z Kalisza. Na obrazie widnieje Trójca Święta oraz rodzina (Józef, Jezus, Maryja) i takie przedstawienie ma znaczenie eschatologiczne. Rodzina wyobrażona na obrazie pokazuje kierunek i cel drogi człowieka. Wnioskując na podstawie wyglądu Jezusa, przedstawionego między swoimi ziemskimi opiekunami jako chłopca, widzimy na obrazie scenę powrotu dwunastoletniego Chrystusa z Jerozolimy pod opieką Matki Bożej i św. Józefa. W tle za postaciami widnieje miasto z kościołem; otoczone murami i wstęgą rzeki. O. Dariusz zachęcił wszystkich do ufnej modlitwy do św. Józefa, zwłaszcza w trudnych sprawach rodzinnych.
Po obiedzie wszyscy obecni udali się do Sanktuarium św. Jana Pawła II w Radzyminie, które powstało jak wotum wdzięczności za życie i pontyfikat papieża Polaka oraz za ocalenie Ojczyzny przed bolszewikami w 1920 r. Nawiedziliśmy to miejsce w przededniu 22. rocznicy wizyty św. Jana Pawła II w Radzyminie, który modlił się przy bratnich mogiłach, w których spoczywają szczątki żołnierzy polskich poległych w Bitwie Warszawskiej.
Ks. proboszcz Krzysztof Ziółkowski z pasją opowiedział nam o tym szczególnym miejscu, wyjaśnił znaczenie poszczególnych witraży w nowo poświęconym kościele i podzielił się najbliższymi planami związanymi z dalszymi pracami prowadzonymi w świątyni. Po odmówieniu Koronki do Bożego Miłosierdzia przeszliśmy do Muzeum Bitwy Warszawskiej 1920 roku i św. Jana Pawła II na żywą lekcję historii, gdzie zgromadzone zostały pamiątki po Ojcu Świętym oraz po Bitwie Warszawskiej. Ks. Proboszcz opowiadał o darach papieskich, np. o obrazie Dobrego Pasterza – wyhaftowanym w łagrze sowieckim przez pewną Ukrainkę. Pani ta po wydostaniu się na zachód – poprzez to, że spotkała się z Janem Pawłem II – mogła ten obraz przekazać w dowód wdzięczności za ocalone życie.
Dla nas wszystkich pobyt w Sanktuarium był głębokim przeżyciem, gdy patrzyliśmy na to wspaniałe dzieło, które jest znakiem jedności Polaków i działaniem Bożej Opatrzności.
Po powrocie do domu odmówiliśmy Nieszpory i odśpiewaliśmy Litanię do Najświętszego Serca Pana Jezusa, a potem w cichej adoracji dziękowaliśmy za łaski całego dnia, aby we wszystkim Bóg był uwielbiony.
W dalszej części spotkania każdy z uczestników otrzymał werset Pisma św. podnoszący na duchu i mówiący o odnalezieniu pokoju oraz kubki z napisami, które zapraszają do bliższego poznania Słowa Bożego.
Program niedzielny obejmował Mszę św. przeżywaną razem z Siostrami w kaplicy zakonnej, modlitwę przy sarkofagu Czcigodnej Sługi Bożej Matki Wincenty w kościele, spotkanie ze Słowem Bożym oraz modlitwę różańcową w intencjach podanych przez członków SWŚ.
Pamiętaliśmy również o nieobecnych a także o ks. Wojciechu, który w tym czasie pielgrzymuje do Santiago de Compostela – udało się telefonicznie przez chwilę z księdzem porozmawiać i wymienić pozdrowienia.
Czerwcowe spotkanie było bardzo ciekawe i bogate w treści, które prowadzą do wzrastania w wierze i poznania Boga. Był to również czas dzielenia się drogą do Boga, radościami i trudnościami na niej. Wszyscy odjechali do swoich domów i środowisk silniejsi i umocnieni, doświadczyli bowiem jak nieocenione jest wsparcie wspólnoty i że właściwe relacje z innymi (modlitwa, rozmowy, obecność, zrozumienie) są ważnym czynnikiem rozwoju duchowego.
Zapraszamy do współpracy wszystkich, którzy na wzór Sługi Bożej Matki Wincenty Jaroszewskiej chcą zabiegać o chwałę Bożą w ludzkich sercach i zbawianie dusz, poprzez ekspiację i wynagradzanie Bożej Sprawiedliwości.
Aby zostać członkiem Samarytańskiej Wspólnoty Świeckich, należy skontaktować się z moderatorką s. Benedyktą Dobrzyniecką.
Adres w zakładce Wspólnota Świeckich.