Struktura zakonna
Za datę powstania Zgromadzenia Benedyktynek Samarytanek przyjmuje się dzień 6 stycznia 1926 roku, w którym to dniu Jadwiga Jaroszewska objęła pracę na oddziale skórno-wenerycznym w szpitalu św. Łazarza w Warszawie.
W pierwszym etapie rozwoju, Zgromadzenie zostało zalegalizowane jako świeckie stowarzyszenie „Samarytanki”. W miarę napływu kandydatek poszerzał się zakres prac podejmowanych przez Założycielkę.
Matka Wincenta starała się o przekształcenie Stowarzyszenia w zgromadzenie zakonne. Dnia 23 sierpnia 1930 r., ordynariusz warszawski kard. Aleksander Kakowski erygował Stowarzyszenie „Samarytanki” jako „pia associatio”, dając mu poprzez to kościelną osobowość prawną. Dnia 20 października 1930 r. odbyła się w Karolinie Kapituła Generalna, której przewodniczył bp Stanisław Gall, jako delegat kard. Kakowskiego. Na przełożoną Stowarzyszenia Kapituła wybrała Założycielkę. Dom Główny Stowarzyszenia mieścił się początkowo w Warszawie przy ul Barskiej 16.
W 1931 r. przeniesiono go do zakupionego wówczas majątku ziemskiego w Niegowie, gdzie też utworzono nowicjat.
W drugim etapie Założycielka będąc w opactwie benedyktyńskim w Jouarre we Francji i zapoznawszy się ze zwyczajami klasztornymi benedyktynek oparła Konstytucje Stowarzyszenia na duchu Reguły św. Benedykta i uzyskała zgodę opata Prymasa Fidelisa von Stotzingen na duchową afiliację Zgromadzenia do opactwa Sainte-Marie w la Pierre-qui-Vire. Swym osobistym staraniem w Rzymie przyspieszyła uzyskanie zgody Kongregacji Spraw Zakonnych na erygowanie nowego Zgromadzenia pod nazwą Siostry Benedyktynki Samarytanki Krzyża Chrystusowego.
Dnia 8 grudnia 1932 r. kard. Aleksander Kakowski, Arcybiskup Metropolita Warszawski, wydał dekret erygujący Zgromadzenie o ślubach prostych, na prawie diecezjalnym, a drugim dekretem tegoż dnia zatwierdził Konstytucje Zgromadzenia.
Na przestrzeni minionych lat kolejne Kapituły i Zarządy Zgromadzenia czyniły starania o rozwój statusu prawnego i jego ustawodawstwa.
Dnia 14 stycznia 1965 r. spełniło się gorące pragnienie Matki Wincenty – Zgromadzenie uzyskało kanoniczny akt afiliacji do Zakonu św. Benedykta.
5 kwietnia 1974 r. – Zgromadzenie otrzymało zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej na prawie papieskim – Dekret pochwalny.
Natomiast definitywne zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską Konstytucji – odnowionych wg wskazań Soboru Watykańskiego II – Zgromadzenie uzyskało w 1981 r., a następnie – dostosowanych do nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego – 10 listopada 1988 r.
Kolejne Kapituły Generalne podejmują tematy związane z aktualizacją charyzmatu, aby nowo odczytywać i realizować to, do czego Opatrzność Boża nas wzywa.
XVII Kapituła Generalna, która obradowała w dniach 11-21 listopada 2021 r. pod hasłem: „Rozpocząć na nowo od Chrystusa” wybrała kolejny Zarząd i wytyczyła kierunki.
Przełożona Generalna – s. Anuncjata Elwira Zdunek – na drugą kadencję.
Wikaria Generalna – s. Goretti Katarzyna Piotrkowska,
II Radna Generalna – s. Lidia Cecylia Lewandowska,
III Radna Generalna – s. Damaris Małgorzata Kałdowska,
IV Radna Generalna – s. Benedykta Barbara Dobrzyniecka,
Sekretarka Generalna – s. Elia Gabriela Wierzchowska,
Ekonomka Generalna – s. Gemma Danuta Banach.
Matka Wincenta starała się o przekształcenie Stowarzyszenia w zgromadzenie zakonne. Dnia 23 sierpnia 1930 r., ordynariusz warszawski kard. Aleksander Kakowski erygował Stowarzyszenie „Samarytanki” jako „pia associatio”, dając mu poprzez to kościelną osobowość prawną. Dnia 20 października 1930 r. odbyła się w Karolinie Kapituła Generalna, której przewodniczył bp Stanisław Gall, jako delegat kard. Kakowskiego. Na przełożoną Stowarzyszenia Kapituła wybrała Założycielkę. Dom Główny Stowarzyszenia mieścił się początkowo w Warszawie przy ul Barskiej 16.
W 1931 r. przeniesiono go do zakupionego wówczas majątku ziemskiego w Niegowie, gdzie też utworzono nowicjat.
W drugim etapie Założycielka będąc w opactwie benedyktyńskim w Jouarre we Francji i zapoznawszy się ze zwyczajami klasztornymi benedyktynek oparła Konstytucje Stowarzyszenia na duchu Reguły św. Benedykta i uzyskała zgodę opata Prymasa Fidelisa von Stotzingen na duchową afiliację Zgromadzenia do opactwa Sainte-Marie w la Pierre-qui-Vire. Swym osobistym staraniem w Rzymie przyspieszyła uzyskanie zgody Kongregacji Spraw Zakonnych na erygowanie nowego Zgromadzenia pod nazwą Siostry Benedyktynki Samarytanki Krzyża Chrystusowego.
Dnia 8 grudnia 1932 r. kard. Aleksander Kakowski, Arcybiskup Metropolita Warszawski, wydał dekret erygujący Zgromadzenie o ślubach prostych, na prawie diecezjalnym, a drugim dekretem tegoż dnia zatwierdził Konstytucje Zgromadzenia.
Na przestrzeni minionych lat kolejne Kapituły i Zarządy Zgromadzenia czyniły starania o rozwój statusu prawnego i jego ustawodawstwa.
Dnia 14 stycznia 1965 r. spełniło się gorące pragnienie Matki Wincenty – Zgromadzenie uzyskało kanoniczny akt afiliacji do Zakonu św. Benedykta.
5 kwietnia 1974 r. – Zgromadzenie otrzymało zatwierdzenie Stolicy Apostolskiej na prawie papieskim – Dekret pochwalny.
Natomiast definitywne zatwierdzenie przez Stolicę Apostolską Konstytucji – odnowionych wg wskazań Soboru Watykańskiego II – Zgromadzenie uzyskało w 1981 r., a następnie – dostosowanych do nowego Kodeksu Prawa Kanonicznego – 10 listopada 1988 r.
Kolejne Kapituły Generalne podejmują tematy związane z aktualizacją charyzmatu, aby nowo odczytywać i realizować to, do czego Opatrzność Boża nas wzywa.
XVII Kapituła Generalna, która obradowała w dniach 11-21 listopada 2021 r. pod hasłem: „Rozpocząć na nowo od Chrystusa” wybrała kolejny Zarząd i wytyczyła kierunki.
Przełożona Generalna – s. Anuncjata Elwira Zdunek – na drugą kadencję.
Wikaria Generalna – s. Goretti Katarzyna Piotrkowska,
II Radna Generalna – s. Lidia Cecylia Lewandowska,
III Radna Generalna – s. Damaris Małgorzata Kałdowska,
IV Radna Generalna – s. Benedykta Barbara Dobrzyniecka,
Sekretarka Generalna – s. Elia Gabriela Wierzchowska,
Ekonomka Generalna – s. Gemma Danuta Banach.