Chorał gregoriański

Od samego początku istnienia Zgromadzenia Matka pragnęła, aby siostry śpiewały liturgię godzin według chorału gregoriańskiego, zgodnie z zaleceniem Stolicy Apostolskiej. Gorąco modliła się, aby Bóg przysłał do Zgromadzenia znawcę śpiewu gregoriańskiego, rozmiłowanego w liturgicznej modlitwie Kościoła, który by nauczył siostry poprawnie śpiewać oficjum i Mszę św. Śpiew gregoriański był za trudny, aby siostry mogły go opanować metodą samokształceniową, wyłącznie z płyt.

Matka słyszała o działalności ks. Henryka Nowackiego, który propagował liturgię i śpiew gregoriański. Opatrzność sprawiła, że ks. Nowacki zetknął się z siostrami samarytankami w 1928 r. w Karolinie. Dało to początek wieloletniej współpracy ze Zgromadzeniem, szczególnie w zakresie nauki śpiewu, którą kontynuował z jeszcze większą częstotliwością, gdy został proboszczem niegowskiej parafii i kapelanem domu zakonnego w Samarii.

Do dziś Zgromadzenie pielęgnuje i modli się śpiewając chorał gregoriański z zachowaniem także języka łacińskiego w Liturgii Godzin: Nieszporów i Komplety.

„Bóg jest Miłością” (1J 4,8)